تدوین و ارزیابی اثربخشی برنامهٔ شناختی رفتاری بر پذیرش تصویر بدنی کودکان سرطانی**

چکیده هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامهٔ آموزشی مبتنی بر روش شناختی رفتاری بر تصویر بدنی کودکان سرطانی است.روش بررسی: روش تحقیق این مطالعه شبه آزمایشی با ساختار یک گروه آزمایش با پیش آزمون و پس آزمون بود. نمونهٔ آماری پژوهش ۷ نفر از کودکان ۱۰ تا ۱۵ ساله ای بودند که در بیمارستان فوق تخصصی کودکان مفید و بیمارستان شهدای شهر تهران بستری بودند. نمونه‏گیری به صورت در دسترس انجام شد. ابزار استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامهٔ نگرانی دربارهٔ تصویر بدنی بود. در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده، از روش t وابسته استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که مقدار t معنادار نبوده؛ لذا می‏توان نتیجه گرفت که برنامه های آموزشی مبتنی بر روش شناختی رفتاری بر پذیرش تصویر بدنی در کودکان سرطانی تأثیر ندارد.نتیجه‏ گیری: در این پژوهش به تأثیر برنامه‎های مبتنی بر روش شناختی رفتاری بر پذیرش تصویر بدنی پرداخته شد؛ اما پژوهش حاضر نشان داد برنامه‎های مبتنی بر روش شناختی رفتاری بر پذیرش تصویر بدنی کودکان سرطانی تأثیر نداشت و به نظر می‎رسد این ناهمسویی به خاطر محدودیت‏هایی است که در حین اجرا وجود داشته است. همچنین نمره‎های خام نشان دادند که این روش بر تعدادی از کودکان اثر داشته که ممکن است این تفاوت اثر به خاطر شرایط خانوادگی، اجتماعی و مؤلفه‎های دیگر بوده باشد.